Hieronder twee gedigitaliseerde video’s van videoband. De eerste is een 10 minuten impressie van Koninginnedag in Maarn 1993. De tweede is een opname van de musical ‘En er was licht’, die op diezelfde dag werd gespeeld.
In 2001 werd de EH musical ‘Timoteüs’ opgevoerd in ons recreatiecentrum in Maarn. Deze musical werd geschreven en uitgevoerd door mensen in EH. Dit is een video-opname hiervan, van videoband gedigitaliseerd. Hierdoor valt het geluid soms even weg. Toch is het erg leuk om dit weer terug te zien en te horen.
Hieronder drie video’s, gedigitaliseerd van een helaas niet meer perfecte videoband, die een impressie geven van de EH gemeente-ontmoetingsdag, gehouden in Maarn op 30 April 1997. De eerste video laat allerlei spelletjes op het terrein zien. De tweede video laat het kinderkoor zien en de derde video het jongerenkoor.
Hieronder twee video’s van het EH jongerenkoor. De precieze datums van deze opnamen weet ik niet. De eerste is misschien wel uit 1996. De tweede is van latere datum, want iedereen ziet er weer ouder uit en er is intussen een elektrische piano aangeschafd.
Hieronder twee kampfilms, een kortere en een langere, uit 1978. Helaas is de kwaliteit van deze films niet heel goed en zijn de beelden vaak te donker.
Onderstaand film is, denk ik, uit 1972, maar het kan ook 1971 zijn. De film was gelabeld ‘1968’. Misschien dat de eerste paar zwart-wit beelden uit dat jaar zijn, maar de rest moet van later zijn.
Onderstaande film bevat beelden van de zondagsschool Eben Haëzer (Rotterdam) uit, denk ik, 1945 t/m 1947. De onderstaande indeling stond geschreven op de 8 mm spoel.
Kapsalon
1e z.s. bloemstr.
coolvest
slotscene crispijnlaan
smederij
huldiging hogendorp
boottocht
1 afdeloing
ruzie bv 2e afd.
hildegardus 8
mol 24
delfgauw 32
klepperzang
EH bezettingstijd
medewerker verg ’45
start v meek
opl. medew. mol
rozenburg ’47
zandbak
voorbereiding
platen new york
EH – Java
oude z.s. werk
5jes hil
junioren delf
oudsten mol
” hildeg.
“v meek.
Deze film uit 1977 toont de opbouw van een tent en vervolgens een feest/musical in Maarn omdat Eben Haëzer 70 jaar bestond.
In onderstaande film uit 1974 en 1975 is onder andere de bouw van de huisjes in het recreatiecentrum van Eben Haëzer te zien.
Een 8 mm film van EH zomerkampen in Maarn in 1977
Een 8 mm film van EH zomerkampen in Maarn in 1976
Een 8 mm film van EH zomerkampen in Maarn in 1975
Een 8 mm film van EH zomerkampen in Maarn in 1974
Een 8 mm film van EH zomerkampen in Maarn in 1973
Hieronder een oude video die ik vond van het Eben Haezer kinderkamp in 1991. Met commentaar van oom Frans :-).
Onderstaande film (oorspronkelijk single 8) bevat beelden uit verschillende vakantieperioden (senioren, kinderen, gezinnen en jongeren) in 1980, in het recreatiecentrum van vereniging Eben Haëzer. Op het eind zijn beelden van de sloop van het oude kamphuis te zien.
Onderstaand filmfragment is een oude single 8 smalfilm gemaakt door mijn opa Jan de Goede tijdens een vakantieperiode in 1974 in het recreatiecentrum van Eben Haëzer. Het oude kamphuis en de oude hutjes en suikerbol en vele (piepjonge) bekenden en familie zijn te zien.
De oudste tekst met woorden uit de Bijbel werd in 1979 gevonden in een grafkamer in Ketef Hinnom, een archeologische vindplaats ten zuidwesten van Jeruzalem. In een opbergplaats onder een bedbank waarop de dode werd neergelegd, werden twee kleine zilveren rolletjes gevonden met daarop teksten geschreven in het paleo-Hebreeuwse alfabet. De rolletjes werden gedateerd in de late 7e eeuw voor Christus, voor de verwoesting van de 1e tempel.
Op het ene rolletje is onder andere te lezen:
…want verlossing is in Hem. Want JHWH is onze hersteller (en) rots. Moge JHWH je zegenen en je beschermen. (Moge) JHWH (zijn gelaat) doen schijnen..
Op het andere rolletje (zie de foto) is te lezen:
Moge hij/zij gezegend worden door JHWH, de krijger en bestrijder van kwaad. Moge JHWH je zegenen, je beschermen. Moge JHWH zijn gelaat over je doen schijnen en je vrede geven.
(door mij uit het Engels vertaald; woorden tussen haakjes zijn onleesbaar en bijgevoegd)
Deze video laat een impressie van de EH gemeente-ontmoetingsdag 1999 zien, waaronder optredens van een kinder-, volwassen- en jongerenkoor. Het thema was: Compleet? Niet zonder jou!
Wauw, wat klonk dat toen goed!
en deel 2
Ik schat dat deze video in 1988 door Jan Sprenger is gemaakt. Het laat een spelletjes- en sportmiddag zien voor de kinderen van gemeente Eben Haëzer. Vele bekenden zijn te zien in een 25 jaar jongere versie. Wie weet meer over deze middag te vertellen?
In mijn vorige blog schreef ik over het gedrag van mannen en vrouwen in het huis van God, de gemeente. Mannen en vrouwen worden verschillend aangesproken door Paulus, al zijn zij één in de Messias Jezus (Gal 3:26-28). In de dagelijkse praktijk van de gemeente is er niet alleen onderscheid tussen mannen en vrouwen, maar is er ook onderscheid als het aankomt op bestuur en dienst. Als mensen samenkomen om een (lokale) gemeente te vormen, dan is het wel haast noodzakelijk om zich te organiseren. Dan zijn er ervaren en beproefde mensen nodig die leiding geven en daarnaast capabele mensen die een taak uitvoeren, zodat alle dingen in goede orde verlopen. Paulus schrijft aan Timotheüs hoe deze mensen zich in Gods huis behoren te gedragen. Daarover schrijf ik in deze blog. Lees verder
Ik lees het boek ‘Een huis vol’ van Bill Bryson. Hierin wordt beschreven dat het in het Victoriaanse Engeland (19e eeuw) heel gewoon was dat jonge, adellijke mannen een geestelijk ambt in de Anglicaanse kerk aanvaardden. Dit deden ze niet uit vroomheid, maar eerder omdat het goed verdiende. Anglicaanse dominees kregen soms een salaris van de kerk, maar verdienden het meeste geld door middel van het innen van pacht van het land dat bij de pastorie hoorde en van tienden van de omringende boeren. Een voorwaarde voor een geestelijk ambt was een universitaire studie, maar niet eens noodzakelijk theologie. Preken lazen ze vaak gewoon voor uit kant-en-klare prekenboeken. Hierdoor ontstond een klasse hoog opgeleide mensen met veel geld en vrije tijd. Dit verklaart ten dele een hele reeks nieuwe uitvindingen en ideeën die in het 19e-eeuwse Engeland ontstonden.
Ik moest bij het lezen hiervan denken aan een predicatie over 1 Tim 3:15-16 die ik beluisterde in de zomer. Vers 15 is mij bijzonder bijgebleven, waarin Paulus aan Timotheüs schrijft:
Dit schrijf ik u…. dan weet jij, hoe men zich behoort te gedragen in het huis van God, dat is de gemeente van de levende God, een pijler en fundament der waarheid (1 Tim 3:15)
In het huis van God, dat is de gemeente, behoort men zich te gedragen, net zoals dat in een gewoon huishouden zo is. Als je bij iemand thuis woont, dan houd je je aan zijn regels. Als je bij God woont, dan houd je je aan Zijn regels. Paulus verwacht dan ook dat de leiders van de gemeente, de opzieners, goede huisvaders zijn (1 Tim 3:4). In deze blog, en in de volgende, schrijf ik over de vraag hoe mannen, vrouwen, opzieners en dienaren zich behoren te gedragen. Lees verder
Impressie van het kinderkamp in 2008
Het laatste deel van het boek met de woorden van de boer uit Tekoa is anders dan de vorige delen. Hierin beschrijft Amos vijf visioenen waarin hij de ondergang van Israël heeft gezien. Verrassend genoeg echter, eindigt zijn boek plotseling met schitterende woorden van troost en herstel, als er een keer komt in het lot van Israël en dat van de volken. Lees verder
In twee vorige blogs (hier en hier) schreef ik hoe Amos, de boerenprofeet uit Tekoa, zich keerde tegen de sociale scheefgroei die hij in het welvarende noordelijke rijk Israël zag. Behalve tegen dit onrecht, keerde Amos zich tegen de (godsdienstige) hoogmoed van de Israëlieten. Hierover, en waarom dit mij aanspreekt, gaat deze korte blog. Lees verder
Het boek van Amos, de boer uit Tekoa uit mijn vorige blog, lees je zo uit. Het is niet erg lang, maar de woorden zijn helaas vaak lastig direct te begrijpen waardoor je het boek toch meerdere keren moet lezen. Het boek bevat een aantal profetieën en korte redes tegen de rijke Israëlieten en daarnaast vijf visioenen over de ondergang van Israël. Deze blog bespreekt waar Amos zo boos over was en wat volgens hem de aanleiding is voor de ondergang van Israël. Lees verder
Mijn dochtertje vroeg afgelopen jaar of ik het kinderliedje ‘Een boer uit Tekoa’ op YouTube wilde zetten, zodat zij het met de klas op school kon zingen. Dit heb ik gedaan.
Het lied is (denk ik) niet heel bekend in Christelijk Nederland, maar (naar mijn bescheiden mening) wel ontzettend leuk en goed om te zingen met kinderen en volwassenen. In de zondagschool van mijn christelijke gemeente zingen we het lied vaak. De standaardvraag als we dit lied zingen is: Wie was die boer uit Tekoa dan wel? Sinds ik het lied op Youtube heb gezet, heb ik me bezig gehouden met deze vraag. Hierover gaat deze blog. Lees verder
Afgelopen twee weken verbleef ik samen met mijn gezin in een ‘paradijs op aarde’, samen met vele andere ‘broeders’ en ‘zusters’. Degenen die deze blog lezen, zullen wel bekend zijn met dit ‘paradijs’, dus hier zal ik niet verder over uitweiden.
De afgelopen weken waren voor mij vooral waardevol omdat mijn geloof en vertrouwen in God enorm zijn versterkt. Ik heb geleerd dat daar waar wij mensen elkaar de ruimte geven, we ook God de ruimte geven en Hij aan het werk gaat. Ik heb geleerd dat het enorm belangrijk is om samen de bijbel te lezen en daarover te praten. Ik heb geleerd dat het enorm belangrijk is om te praten met elkaar om elkaar echt te begrijpen. Bepaalde vooroordelen die ik had, zijn gelukkig verdwenen. Ik prijs en dank God hiervoor. Lees verder
De korte impressie die ik in 2007 van het EH kinderkamp maakte.. Lees verder
Vandaag in de zondagschoolklas werd het verhaal verteld van de zalving van Jezus’ voeten, te lezen in bijvoorbeeld Johannes 12. Mijn collega-zondagschoolmeester stelde de kinderen op een gegeven moment de vraag: ‘Was Jezus getrouwd? Of had Hij een vriendin? Wat denken jullie?’.
Eén van de kinderen gaf het antwoord dat ik in eerste instantie ook zou hebben gegeven. Hij zei: ‘Jezus was toch een mens net als wij? Dus kon Hij ook verliefd worden’. Lees verder
Een altijd moeilijke discussie is de vraag in hoeverre alles is voorbestemd of niet, en of wij een echt vrije wil hebben. Ik dacht hier weer eens over na naar aanleiding van een blog van Kees en een predicatie van mijn gemeente die ik beluisterde.
Ik was op vakantie in het land waar de mannen thee drinken en de vrouwen koffie, in het land waar de mannen elke week bij de kapper zitten en de vrouwen je niet bedienen, waar de kinderen nog schooluniformen dragen en liever yoghurt dan melk drinken door rietjes uit hun pakjes tijdens de schoolpauze. Ik was in een stad waar de mensen vanwege het goedkopere onderhoud in appartementencomplexen wonen en waar Lees verder
Afgelopen weekend stond het thema ‘huwelijk’ een beetje centraal in mijn gemeente. Toevallig was ik vlak voor het weekend ook met een tekst over het huwelijk bezig. Deze tekst wordt in mijn beleving niet zo vaak besproken als het over het huwelijk gaat, waarschijnlijk omdat de boodschap hiervan nogal voor zichzelf spreekt. De tekst bleef me bij, omdat ik niet direct begreep wat Paulus nu precies schreef. Lees verder
Het Erasmus Magazine stond vorige maand in het teken van het ‘einde’. Dit had te maken met de jaarwisseling en de ophef over de voorspelling dat in 2012 weleens het einde van de wereld zou kunnen aanbreken. Het themanummer heette Aan alles komt een eind. Ik liep op mijn werk langs de bak waarin dit blad ligt en las deze titel in het voorbijgaan. Onmiddelijk zat een van de mooiste nummers van George Harrison in mijn hoofd en is er sindsdien niet meer uit te krijgen. Dit nummer heet All Things Must Pass.
Mijn broer schreef vorig jaar op zijn blog dat hij bij het luisteren naar muziek regelmatig geraakt wordt door maar één zinnetje uit een nummer. Ik heb dat net zo. De reden dat All things must pass in mijn hoofd is blijven hangen, is omdat dit lied qua sfeer en tekst heel goed mijn gevoel van de afgelopen tijd weergeeft . Dit heeft met het begin van het nieuwe jaar te maken, het gevoel dat ik weer ouder ben geworden en dat veel dingen voorbij zijn. Maar het heeft er ook mee te maken dat ik in 2011 afscheid heb genomen van iets dat me heel dierbaar is. Ik heb een beslissing genomen die ik al jaren voor me uit schuif, namelijk om te stoppen met het begeleiden op de piano tijdens de dienst in mijn christelijke gemeente, Eben Haezer. Misschien is deze keuze wel voorlopig en heb ik hier over een jaar spijt van, maar misschien ook niet. Ik weet het niet. God weet het. Lees verder
Vorige week meldde het Centraal Bureau voor de Statistiek dat de levensverwachting van pasgeboren kinderen in Nederland weer is toegenomen. Voor mannen is deze nu 78,8 en voor vrouwen 82,7 jaar. Vijftig jaar geleden was dit voor beide groepen zo’n acht tot tien jaar korter. Lees verder
Gisteren en vandaag kwam de stichting TRIN, Matteus van der Steen en Willem Ouweneel negatief in het nieuws omdat een aantal geclaimde genezingen van blinde kinderen in Burma in feite broodje-aap-verhalen lijken te zijn (zie hier, hier, hier, hier, hier en hier). Met een gevoel van teleurstelling heb ik het nieuws gevolgd. Ik zou graag willen dat de kinderen genezen waren. Wat zou dat een prachtig getuigenis zijn van Gods grootheid en de waarheid van Zijn evangelie. Helaas. Ik begrijp de negatieve en cynische reacties van sommige christenen wel, maar ervaar dit zelf als een tegenslag. Lees verder
Als ik in het buitenland ben, probeer ik altijd als soort souvenir een leuk boek te kopen. Dat hoeft niet perse een boek te zijn over de plaats waar ik ben, maar als dat lukt is dat mooi meegenomen. Als ik geen goed boek zie, koop ik er geen want dat vind ik zonde. Het gaat me niet om het souvenir, maar om het boek. Lees verder
Het is alweer een poosje geleden dat ik op mijn blog heb geschreven. Voor een deel komt dat doordat ik veel tijd besteed aan een van mijn lievelingshobby’s..nostalgie. Wikipedia geeft bij dit woord een behoorlijk goede beschrijving van mijn gevoelens, namelijk alsof ik iets belangrijks of dierbaars ben kwijtgeraakt. Omdat ik het niet wil kwijtraken, ben ik zo af en toe bezig met het opmaken van een testament van mijn jeugd. Lees verder
In mijn vorige blog schreef ik over de verkondiging van het evangelie door Paulus en Barnabas in Antiochië. In deze blog wil ik ingaan op hun verkondiging in Lystra en hier mijn gedachten over opschrijven. Nadat de twee apostelen uit Antiochië vertrekken, bezoeken ze andere steden uit de streek, waaronder Lystra en Derbe. In Lystra richt Paulus zich voor de eerste keer direct tot niet-Joden, zonder tussenkomst van een synagoge. Het bijzondere is dat deze mensen niet alleen niet-Joden zijn, want dat zijn proselieten en vereerders van God ook, maar dat zij afgodendienaars zijn. Zij kenden God nog helemaal niet. Dit blijkt wel uit hun reactie op de komst van Paulus en Barnabas. Lees verder
Een aantal weken geleden mocht ik invallen bij de zondagschool van onze gemeente. Het verhaal dat ik moest vertellen was dat van Paulus en Barnabas in Lystra (Hand 14:8ev). Dit verhaal en de gebeurtenissen die hier direct aan vooraf gaan zijn me sindsdien bijgebleven. De belevenissen van Paulus en Barnabas in Lystra zijn bij kinderen vaak bekend omdat de twee apostelen voor goden worden aangezien en omdat Paulus daarna wordt gestenigd. Toch zijn deze gebeurtenissen niet waar het echt om draait tijdens deze eerste zendingsreis. Het bijzondere is juist dat voor het eerst openlijk het evangelie aan mensen die God niet kennen wordt gepredikt. Verder vond ik het bijzonder hoe anders Paulus verschillende mensen aanspreekt en probeert te overtuigen van en met zijn goede boodschap. In deze blog wil ik wat gedachten hierover opschrijven. Lees verder
Tot mijn vreugde zijn er de laatste tijd een aantal goede Nederlandse boeken over hersenwetenschap uitgekomen. Drie daarvan heb ik nu gelezen en ik hoop dat er nog meer zullen volgen. Lees verder
Ik verwonder me altijd met plezier als ik in de Verenigde Staten ben. Hoewel ik veel herken wat betreft cultuur, zijn er ook veel dagelijkse dingen die net een tikkeltje anders zijn. Ik vind het leuk om daarop te letten. Alles lijkt hier groter, en veel is dat ook werkelijk. De straten en wegen en de auto’s daarop zijn groot. De campus van de universiteit waar ik verblijf en de verschillende universiteitsgebouwen zijn erg groot, mooi en indrukwekkend (zie foto voor een indruk). De afstand die ik naar Starbucks moet lopen, is groot. Lees verder
Aangespoord door de reactie van mijn broer op mijn vorige blog zal ik nu een positievere blog schrijven, over dezelfde dienst. Ik wil namelijk niet de indruk wekken dat ik liefdeloze kritiek lever. Ik beschreef slechts mijn teleurstelling. Maar nu schrijf ik een blog over de predikatie, die erg duidelijk was, met een goede opbouw en fantastische boodschap, kortom een voorbeeldpredikatie.
En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was. (Joh 7:37-39) Lees verder
Niet gepland nam ik samen met mijn gezin deel aan een bijbelstudieweekend van onze gemeente, afgelopen hemelvaartsweekend. Het werd mede dankzij het weer en de altijd goede en gezellige sfeer, een erg leuk en ontspannen weekend. Het onderwerp van de bijbelstudies was ‘Op weg naar Jeruzalem, vijf gelijkenissen van Lucas’, over een aantal gelijkenissen die Jezus vertelt als hij op weg is naar Jeruzalem.
Vorige week bezocht ik in Parijs het ‘Musee l’Armee’, waar een kleine expositie was gewijd aan de deportatie van Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. De beroemde foto hierboven hing groot afgedrukt aan de muur en is me bijgebleven. Hij toont een moeder met haar kinderen die, waarschijnlijk zonder het te beseffen, op weg zijn naar de gaskamers van Birkenau. De afgelopen weken ben ik vaak bezig geweest met het afschuwelijke lot van Joodse kinderen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik beluisterde een indrukwekkende 4-delige radiodocumentaire van het programma OVT over de ‘onderduik’ van Joodse kinderen in Nederland (een aanrader) en ik heb eindelijk eens ‘Het Achterhuis’ van Anne Frank gelezen. Lees verder
De laatste tijd lijkt het wel alsof er binnen de christelijke (evangelische) wereld steeds meer aandacht voor de eindtijd komt. Misschien vergis ik me, want verhalen dat de eindtijd (bijna) is aangebroken, zijn natuurlijk van alle tijden. Maar op internet verschijnen er steeds meer blogs en sites die de eindtijd als hoofdonderwerp verkondigen. Er worden allerlei redenen genoemd waarom het bijna zover moet zijn, van de recente politieke ontwikkelingen in het Midden Oosten tot het aflopen van de Maya kalender. De één voorspelt een antichristelijke sleutelrol voor de islamitische eindtijd-imam Al Mahdi, de ander denkt dat Barack Obama niet echt is wie hij lijkt te zijn. Daarnaast gaan er allerlei profetieën over de eindtijd de ronde. Zo zou de onlangs overleden David Wilkerson (o.a. bekend van Het kruis in de asfaltjungle) de aardbeving in Japan al hebben geprofeteerd in de jaren 70. En dankzij Harold Camping weten we nu ook dat we op 21 mei aanstaande worden opgenomen en dat de wereld over vijf maanden zal vergaan.
Deze week viel alweer de zevende cd van het Psalmen voor nu project door mijn brievenbus. Ik ben er maar wat blij mee. Op de site van Psalmen voor nu is te lezen dat het meeste leed op Beker met een barst (de zesde cd) er voorlopig wel is uitgeschreeuwd. Deze zevende cd, getiteld Een mooie droom, is dan ook veel rustiger.
Ondanks het mooie weer, was ik afgelopen week somber gestemd. Dit had verschillende redenen. Ten eerste was ik bedroefd omdat ik een groeiende kloof ervaar tussen de richting die (een deel van) mijn christelijke gemeente op gaat en de richting die ik zelf op zou willen. Ten tweede ervaar ik dat met de jaren de citroenzuurcycli in de cellen van mijn lichaam niet zo efficiënt meer functioneren als ik zou willen. Ik ben het soort persoon dat niet vrolijker wordt van het vooruitzicht op meer beweging en minder eten. Ten derde was er weer veel ellende op televisie te zien, waar niemand vrolijker van wordt. Lees verder
Naar aanleiding van mijn vorige blog die begon met olijven, wil ik in deze blog ingaan op de olijfboom, en wel die olijfboom die als beeld wordt gebruikt in Romeinen 11. De interpretatie van dit beeld hangt samen met iemands visie op de gemeente (kerk) en Israel. Dit is een onderwerp waar ik in de loop der jaren (nu al weer heel wat jaren geleden) anders over ben gaan denken. Waar ik vroeger een duidelijke scheiding tussen Israel en de gemeente zag, zie ik die nu niet meer zo (overigens zonder een vervangingtheologie en zonder dat mijn mening hierover helemaal is uitgekristalliseerd, maar dat hoeft van mij ook niet). Lees verder
Pas toen ik al lang volwassen was (volgens mij iets van acht, maar volgens mijn vrouw vijf jaar geleden) leerde ik olijven eten. We (vrouw+ik) waren op vakantie in Griekenland en kregen op een terras een bord vol ‘zelfgemaakte’ olijven. De ober had ons net verteld hoe hij deze olijven zelf had bereid door ze maandenlang in een zoutbad te leggen. We voelden ons dus verplicht om ze beleefd op te eten. De olijven waren niet van hele goede kwaliteit, maar door dit gedwongen eten heb ik ze toch leren waarderen. Lees verder
Bij het lezen van het begin van het Johannes evangelie in de NBV-vertaling viel me het verrassende verschil met de NBG-vertaling op. De NBV vertaalt Joh 1:18 als volgt:
Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen.
Ik was gewend aan de NBG vertaling die dit vers als volgt weergeeft:
Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, die heeft Hem doen kennen.
Het verschil spreekt voor zich. In de ene vertaling wordt Jezus geïdentificeerd met God zelf, in de andere vertaling niet of in elk geval minder direct. Lees verder
Door de discussie die ontstond naar aanleiding van mijn blog over het boek degeneratie van Peter Scheele (klik hier voor de lange discussie), werd mijn interesse gewekt voor een opmerkelijk berichtje op de wetenschapsrubriek van www.nu.nl vorige week (zie foto hiernaast). Normaal lees ik dit soort berichtjes ook wel, maar gezien de discussie en mijn gedachten hierover werd ik toch wel nieuwsgierig naar dit onderzoek.
Het onderzoek is gepubliceerd in het online, open access (i.e. vrij toegankelijk) tijdschrift PLoS One. Het is hier te lezen. Het betreft een onderzoek naar het hele oude gebruik van (delen van) menselijke schedels als drinkbeker. Ik was verbaasd te lezen dat dit een wereldwijd verbreid gebruik was (en is) van verschillende volken. In de inleiding van het artikel is te lezen dat er geschiedkundig bewijs is dat (soms in een ver verleden) de Skythen, Chinezen, Vikingen, Aboriginals, eilandbewoners van Oceanië en Indiërs dit deden. De Aghori Hindoe sekte schijnt dit nog te doen (klik hier). Lees verder
Vroeg in de ochtend van 6 augustus 1945 werd een atoombom op de stad Hiroshima gegooid. Onlangs zag ik in een boekwinkel een boek met als opschrift: Het beste journalistieke werk van de twintigste eeuw. Het was het boek Hiroshima van John Hershey en ik heb het gelezen.
Tijdreizen is altijd al een fascinatie voor me geweest. Al geloof ik er nu natuurlijk niet in, als kind fantaseerde ik hier eindeloos over (en soms nu nog steeds). Ik herinner me dat ik ooit, op vakantie, met mezelf afsprak dat als ik ooit zou kunnen tijdreizen, ik mezelf tijdens die vakantie zou opzoeken. Aangezien ik mezelf niet tegenkwam, heb ik het geloof in (of beter: de hoop op) tijdreizen toen maar opgegeven.
Met plezier heb ik vorige week geluisterd naar het gesprek tussen Jan Hoek en Wim Hoogendijk tijdens Andries Radio (voor wie ook wil luisteren). Ik was blij met de open manier waarop beide sprekers met elkaar het gesprek aangingen. Die open houding is helaas niet altijd aanwezig bij voor en tegenstanders van alverzoening. Lees verder
Onlangs las ik op een weblog van een oud-studiegenoot iets over het gesprek van Jezus met een Samaritaanse vrouw, dat in het evangelie van Johannes, hoofdstuk 4, staat. Mijn studie-genoot schreef :
Denk bijvoorbeeld aan het verhaal van de Samaritaanse vrouw bij de bron. Jezus vraagt haar iets te drinken. Dat is voor haar al een schok, want zij verwachtte door Hem afgewezen te worden. Ten eerste omdat hij een Jood was en zij een Samaritaanse, en Joden praatten niet met Samaritanen. Ten tweede omdat hij een man was en zij een vrouw, en in die tijd was het ‘not done’ om als man alleen te zijn met een vrouw bij een waterput. En ten derde omdat het algemeen bekend was in die tijd dat vrouwen in de schemering ‘s ochtends of ‘s avonds water bij de put gingen halen en niet midden op de dag. Jezus moest dus weten dat ze er bij de vrouwen in haar dorp ‘uit’ lag, dat ze een sociale ‘outcast’ was. Toch spreekt Jezus haar aan, en begint met haar een normaal gesprek. …..Jezus draait er geen doekjes om. Hij probeert de feiten niet te verhullen, hij probeert de misstappen en pijn van haar leven niet te verzachten. Maar uit zijn woorden klinkt geen veroordeling. Lees verder
Bij het opschonen van mijn computer kwam ik onderstaande tekst over het boek ‘Degeneratie’ van Peter Scheele tegen. Het is alweer een tijdje geleden dat dit boek uitkwam en dat ik het gelezen heb. Ik weet niet wat de huidige status van de ‘degeneratie’-theorie is, maar ik dacht dat het wel aardig was mijn indruk van dit boek hier te publiceren voor wie het boek ook heeft gelezen. Overigens heb ik helemaal niets tegen Peter persoonlijk, ik ben het alleen niet met hem eens. Lees verder
Al jaren luister ik met veel plezier naar het radioprogramma Andries Radio op zaterdag. Ik volg ook regelmatig Andries’ activiteiten en ideeen via de media en zijn boeken, omdat ik die erg interessant vind (zie mijn blog De twitter van Knevel). Een regelmatig terugkerend onderwerp bij hem is de vraag of alle mensen gered zijn en of en hoe een liefdevolle God mensen verloren kan laten gaan. Lees verder
Na eerder Het slimme onderbewuste van Ap Dijksterhuis te hebben gelezen, werd ik zo geïntrigeerd door het onderwerp hersenen en bewustzijn dat ik nu maar ben begonnen aan De vrije wil bestaat niet van Victor Lamme. Ik ben erin begonnen, maar heb het nog niet uit, dus wat nu volgt is geen volledige boekbespreking. Omdat ik het zo interessant vind, wil ik kort schrijven over enkele bizarre patiënten en experimenten die in het boek worden beschreven. Lees verder
Een sjibbolet is een woord dat gebruikt wordt om te testen of iemand bij een bepaalde groep mensen hoort. Een heel bekend voorbeeld is het woord Scheveningen dat door Nederlanders wel maar door buitenlanders niet goed is uit te spreken. Een sjibbolet wordt ook in bredere zin gebruikt in de zin van een identificatiekenmerk dat de ene groep van de andere onderscheidt. Zo kan in christelijke kerken of gemeentes een sjibbolet een bepaald gebruik of een bepaalde leer zijn, waarmee mensen de in hun ogen rechtzinnige christenen onderscheiden van anderen. Lees verder
Ik las zojuist op de site van het Nederlands Bijbelgenootschap over hun huidige vertaalproject ‘de Bijbel in Gewone Taal’. Over 3 jaar zullen we naast de SV, de NBG, de NBV en de HSV ook de BGT hebben. Het uitgangspunt van de BGT is duidelijkheid en gewone taal. Lees verder
Jakobus schrijft:
Gij ziet, dat een mens gerechtvaardigd wordt uit werken en niet slechts uit geloof (Jak 2:24)
Paulus schrijft:
Hem echter, die niet werkt, maar zijn geloof vestigt op Hem, die de goddeloze rechtvaardigt, wordt zijn geloof gerekend tot gerechtigheid (Rom 4:5)
Spreken zij elkaar tegen? Ik denk het niet. In deze blog wil ik hier op ingaan. Lees verder
In Gal 1:6-7 schrijft Paulus aan de gemeenten van Galatië:
Het verbaast mij, dat gij u zo schielijk van degene, die u door de genade van Christus geroepen heeft, laat afbrengen tot een ander evangelie, en dat is geen (ander) evangelie. Er zijn echter sommigen, die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.
Soms worden de verzen in Gal 1:6-7 in verband gebracht met de visie dat er twee verschillende evangeliën zijn, één voor de heidenen (door Paulus verkondigd) en één voor de Joden (door de andere apostelen verkondigd). Paulus zou dan in deze verzen waarschuwen voor een vermenging van deze twee evangeliën (dus voor een mengevangelie). Volgens mij is dit onjuist. In deze blog wil ik uitleggen waarom. Lees verder
..want indien de eerste de beste een andere Jezus predikt…. (II Kor 11:4)
Wanneer hebben we het over een andere Jezus?
In de eerste eeuwen na Christus ontstond er binnen (of juist buiten) het christendom een wijdverspreide (en uiteenlopende) stroming die we gnostiek (van ‘gnosis’) noemen. Lees verder
Mijn mening over het boek ‘Feiten genoeg..’ van Lee Strobel. Als je dit boek niet hebt gelezen, zal deze blog niet voor jou zijn…
Allereerst vond ik het boek van Strobel interessant om te lezen. Het onderwerp (schepping en evolutie) is een van mijn grote interesses en heeft veel raakvlakken met mijn werk. Ik denk dat het belangrijk is dat christenen stelling nemen tegen een materialistisch wereldbeeld. Als christenen om die reden het darwinisme of de evolutietheorie aanvallen, moeten ze echter wel oppassen dit niet te lichtvaardig te doen. Het gevaar is dat ze zichzelf voor schut zetten of andere christenen (ongewild) om de tuin leiden met verkeerde feiten of argumentatie. Uit eigen (vroegere) ervaring kan ik zeggen dat bepaalde creationistische argumentaties, die bij nadere beschouwing niet op waarheid berustten, tot veel onbedoeld onbegrip bij jezelf en anderen kan leiden. Lees verder
Pasgeleden las ik ‘de zuilen van Hercules’van Paul Theroux, nadat ik al eerder van hem ‘de gelukkige eilanden’ met veel plezier had gelezen. Wat een fantastisch heerlijke schrijver vind ik hem. Hij reist een beetje rond, zonder vooropgezet plan, en schrijft op een zeer scherpzinnige manier over wat en wie hij zoal tegenkomt. In de ‘gelukkige eilanden’ peddelde hij rond in een kano in Micro- en Polynesie. In ‘de zuilen van Hercules’ reist hij per trein en boot van Spanje naar Marokko, maar dan langs de kust van de Middelandse zee. Als lezer leer je veel over verschillende culturen, mensen en de landen waarin ze wonen. Lees verder
Nooit gedacht dat ik mezelf ooit temidden van zo’n zestig andere naakte mensen met honing zou insmeren. Maar ik heb het gedaan en me verbaasd over wat ik aan het doen was. Dit gebeurde allemaal tijdens het honing/zout opgietritueel in Elysium vandaag. Nooit gedacht dat ik nogeens naar de sauna zou gaan. Maar ik heb het gedaan..
Lees verder
Net het tweede dagboek (Is het waar?’) van mijn favoriete christelijke vragensteller Andries Knevel gelezen. Met vragensteller bedoel ik niet alleen dat hij vragen aan allerlei gasten in zijn televisie- en radioprogramma’s stelt, maar dat hij vooral vragen aan zichzelf stelt. Daarom vind ik zijn dagboeken zo interessant, vanwege zijn zelfreflectie. Lees verder
Zo’n 3600 jaar geleden explodeerde het Griekse eiland Santorini. Wat overbleef was een ring land met in het midden een krater die zich met zeewater vulde. Erg leuk om op Google Earth op te zoeken. Tot die explosie was er een bloeiende beschaving op het eiland. Zo’n vier jaar geleden zijn Judith en ik op dit mooie, maar kleine eiland geweest en hebben de resten gezien van wat eens een welvarende stad moest zijn geweest: Akrotiri.
Eindelijk eens het boek ‘de taal van God’ van Francis Collins gelezen. Tot nu toe had ik het niet gelezen omdat de kaft (van de Nederlandse vertaling) mij niet aanstond, die oogde zo goedkoop. Wat dat betreft is boeken kopen net zoiets als cd’s, of liever elpees, kopen: de kaft moet aanspreken. Lees verder
Afgelopen donderdag, bij Pauw en Witteman, ging Johan Huijbers, de Nederlandse Noach, in debat met Midas Dekkers, de Nederlandse Dawkins (not). Het zou gaan over ‘schepping of evolutie’, zoals de titel luidt van de folder waarover ik in een vorige blog schreef. Wat een droevige vertoning was het ‘debat’. De een verloor zichzelf in niet serieus te nemen, zogenaamd wetenschappelijk klinkende woorden, de ander in een niet serieus te nemen cynisme. De discussie is ook wel een beetje dood. Ieder argument is bekend en beide partijen willen (en kunnen) elkaar toch niet begrijpen. Lees verder
Vorige week was veeldoener Otto de Bruijne te gast bij Andries Radio. Hij vertelde onder andere over het herstel van zijn coma, waarin hij was gekomen door een routineoperatie. Hij heeft hier al eerder in een uitzending over verteld, onder andere over bijzondere hallucinaties/visioenen (hoe je het ook wilt noemen al naar gelang je levensvisie) die hij tijdens zijn coma heeft gehad. In deze uitzending vertelde hij dat hij samen met anderen een onderzoek heeft opgezet om uit te zoeken waarom mensen een evangelische gemeente verlaten. Lees verder
Pas het boek Knielen op een bed violen van Jan Siebelink gelezen. Ik lees niet vaak romans, ik lees liever nonfictie, maar deze wilde ik wel graag lezen. De reden daarvoor was dat dit boek en de Ako literatuurprijs had gewonnen (in 2005 alweer) en nogal veel stof in christelijk nederland deed opwaaien.
Het boek vertelt het levensverhaal van Hans Sievez, een bloemenkweker, die sterk onder invloed komt van een fundamentalistisch soort christendom. Dit christendom van rondreizende predikers zet zich af tegen de kerk als instituut en de niet-gelovige (=niet uitverkoren) medemens. Dit gaat zelfs zover dat Hans op zijn sterfbed afstand neemt van vrouw en kinderen, om maar niet op het moment dat hij zijn laatste adem uitblaast afgeleid te worden en voor eeuwig verloren te gaan. Het hele verhaal is juist tragisch omdat Hans Sievez zich in zijn jeugd afkeerde van zijn vader, die eenzelfde soort sektarisch christendom aanhing.
Het boek heeft veel indruk gemaakt, maar ik weet niet goed waarom. Het boek is autobiografisch, dat wil zeggen dat schrijver Jan Siebelink het verhaal vertelt van zijn eigen vader (toch nonfictie!). Het idee dat het soort christelijk fundamentalisme (een beter woord weet ik niet) zoals beschreven in het boek bestaat en dat mensen hierin meegesleept worden, vind ik ongelofelijk. Hans is zo met zijn geloof bezig, dat hem geen zekerheid verschaft, dat hij alleen met zichzelf en de eeuwigheid bezig is en geen oog heeft voor zijn medemens en het tijdelijke. Toch heb je als lezer sympathie voor hem, al wordt hij gaandeweg het verhaal steeds meer een eikel. Ach, we hebben allemaal wat.
Ik ben net terug van vakantie in Israel. Samen met vrouw, kind, schoonzuster en broeder en neefje heb ik een week lang in Jeruzalem vertoefd, waarna twee weken aan het meer van Tiberias/Kinneret en de Middelandse zee voor de nodige rust zorgden. Lees verder
Net een fantastisch boekje – tenminste dat vind ik- uit met als titel ‘de koning is dood’, van Caroline Hanken. Het gaat over ene Lucy de la Tour du Pin, een hofdame van de Franse koningin Marie Antoinette ten tijde van de Franse Revolutie. Lees verder